Good food in 20 minuten – gezond zonder gedoe

Toen ik het boek ‘Good Food in 20 minuten’ door de bus kreeg, begon ik meteen te bladeren. Het boek nodigt namelijk door zijn vrolijkheid enorm uit om meteen door te bladeren! Dit boek is een vervolg op het eerste boek van schrijfster Laurianne Ruhé, Good Food. Laurianne was 25 toen ze Pfeiffer, CMV en een burn-out kreeg en besloot dat het zo niet langer kon. Ze verdiepte zich in gezonde voeding, volgde studies over gezonde voeding en leeft sinds die tijd volgens haar Good Food regels. En ze helpt anderen om ook op deze manier te eten in haar werk als voedingsdeskundige. Haar eerste boek werd een bestseller en nu is het tijd voor een nieuw boek vol recepten die je snel kunt maken, volgens de Good Food principes. Het boek leest lekker weg, is lekker vrolijk qua plaatjes en titels en wat ik leuk vind is dat er ook hele praktische oefeningen in staan om jezelf bewust te maken van wat je eten en bijvoorbeeld mindfulness en eten.

So far, so good. Tot ik op bladzijde 34 kom. Een lijst vol wat je wel en niet mag eten. An sich prima, alleen tref ik op deze lijst allerlei voedingsmiddelen aan die zonder enige wetenschappelijke onderbouwing in het verdomhoekje worden weggezet. Ik noem hier koemelk, gluten, pasta en aardappels. Wat wel mag zijn bijvoorbeeld geitenzuivel en suikervervangers zoals honing en kokosbloesemsuiker. Nergens vind ik een goede, wetenschappelijke onderbouwing terug. Tegenwoordig is het natuurlijk een hype om te roepen dat je geen koemelk en geen gluten moet nemen en voor mensen met een intolerantie is dat uiteraard ook zo. Maar waarom hier wordt aangeraden dat iedereen dit moet skippen, ontgaat mij volledig (afgezien dat wordt gezegd dat het voor de darmen moeilijker afbreken is, maar daar neem ik persoonlijk geen genoegen mee. Wie zegt dat dan en waar blijkt dat uit?). Ik ben een beetje van mijn apropos door deze stellingen in het boek, maar als ik het boek doorblader zie ik wel lekkere recepten. Dat dan weer wel. Ze hebben leuke namen, mooie foto’s en je ziet hoe moeilijk het recept is. Lekker lijken me bijvoorbeeld de chocolate chip mueslikoeken, waarbij is overigens wel zin heb om, lekker rebels roomboter toe te voegen in plaats van kokosolie.  Het aanbod in diner recepten vind ik dan wel weer wat minder inspirerend. Wel lekker, maar niets wat ik zelf niet maak. Denk aan vispakketjes uit de oven, noodlesoep of courgetti.

Het eindoordeel: Mwoah, ik ben niet heel erg onder de indruk. Minpunten vanwege de bijsmaak die ik krijg over het propageren van voedselhypes. Denk aan het niet eten van gluten en koemelk zonder goede (wetenschappelijke) onderbouwing. Voor mij is dit een wezenlijk onderdeel van het boek. Jammer, want verder staan er lekkere recepten in en tot het deel over wat je wel en niet ‘mag’ eten, leest het leuk en lekker weg!