De bijbaantjes die ik vroeger allemaal heb gehad zorgen nogal eens voor hilariteit. Zaterdag nog: “hoe lang heb je ook alweer champignons geplukt?” Juist ja, een halve dag. Een dag hield ik het vol als tapijtverkoopster. Het was ook niet dat ik het niet leuk vond. Ik kon de volgende dag alleen niet meer uit bed komen van de spierpijn (imagine, een meisje van 1.65 en 50+ kilo de hele dag aan het slepen met zware Perzische tapijten. Tot overmaat van ramp moest ik ook nog eens in hartje Utrecht in een busje rijden met een bijrijder die vond dat ik wel plankgas kon geven).
Het Chinese wokrestaurant was één van mijn favoriete baantjes, ik hield het dan ook ruim 2 jaar vol en kreeg regelmatig Chinese lekkernijen van het personeel. Verder was ik nog promotor, student-assistent en telemarketeer. Maar één van de leukste baantjes was toch wel in mijn geboortedorp, Tricht.
In het pittoreske dorpje midden in de Betuwe was ik een paar maanden lang serveerster. Totdat ik naar Litouwen verhuisde. En sinds die tijd was ik er dan ook nooit meer geweest. Tot afgelopen zaterdag. Mijn ouders wonen nog steeds in Tricht (claim to fame: Derde Klasse D, de windhoos van ’67 en de ANWB fietsroute) en voor mijn moeders verjaardag gingen we uit eten in datzelfde restaurant waar ik 8 jaar geleden werkte.
Inmiddels heeft het een andere eigenaar en een iets ander concept. Waar het restaurant toen door het leven ging als Kok & de Bruin, heeft het nu de ‘oude’ naam weer terug: De Oude Betuwe.
Eten bij De Oude Betuwe
De inrichting is strak met een vleugje klassiek. Een mix van wit en donkere kleuren met hout. Erg groot is het niet, maar dat is niet erg. Dat maakt het enkel gezelliger. Gedurende de avond werden we door twee vriendelijke obers bediend. We begonnen met een proeverij van verschillende voorgerechten: carpaccio, eend, salade met geitenkaas, vitello tonnato, salade met gerookte zalm, manchego kaas en garnalenkroketten. Ik ging daarna voor de eend met bessensaus. Deze werd geserveerd op een aardappelmousseline met ratatouille. Mijn tafelgenoten hadden een half kreeft en een lamsrack. Tot slot, het hoogtepunt van de maaltijd: het dessert.
De oom die mij vroeger vertelde dat er altijd ruimte is voor een toetje (en dat is ook zo!) was mee, dus een dessert kon niet ontbreken. Of eigenlijk twee: voor de hele tafel was een kaasplankje besteld, daarnaast namen we nog ieder een zoet dessert. Meteen toen mijn oog op de moelleux viel (lava cake) wist ik dat ik daarvoor zou gaan. Het was een perfect chocoladecakeje met een vloeibare binnenkant. Zoals het hoort dus. Erbij geserveerd werd Betuws fruit.
Het was erg leuk om hier weer eens te eten! Het eten was niet heel erg verrassend, wel erg lekker. De bereiding van elk van de gerechten was precies goed en de ambiance is leuk. De locatie is ook sfeervol. Leuke afsluiting van de dag als je een keertje in de Betuwe bent. Overigens kun je er ook terecht voor lunch en high tea.
De Oude Betuwe, Kerkstraat 19 Tricht, kijk voor openingstijden op http://www.deoudebetuwe.nl/.
-
Eindoordeel
